Ego


ik nestel in jouw blik
als een parel in een oester
toe, doe het deksel open
het is hier o zo donker
ik stik in jouw gekoester
al kan ik ook niet zonder
ik sterf in jouw licht
doe dan je blik weer dicht
en begraaf mij op je zolder
tussen de blikken vol 

met zonnige herinneringen